Het registreren van dieren, om de gezondheid daarvan door middel van een stamboek te bevorderen en het organiseren van evenementen. Diersoorten in stand te houden, te beschermen, te verdedigen en mee te werken aan raserkenning. Daarvoor is er een stamboom systeem met meerwaarde in gradaties met e.v.t. vermelding van DNA registratienummer, showen werkresultaten en een barcode van de microchip. Hoe gezonder het dier en de nakomelingen, hoe waardevoller de stamboom. Daarin is ARFE tot nog toe uniek, een stamboom had voorheen niets met kwaliteit of gezondheid te maken, het was niets meer dan een afstammingscertificaat.
Door een recente schenking van de Old English Bulldog Stichting krijgt ARFE nog meer juridische achtergrond, vooral in landen waar er diverse verwante types verboden zijn, of slechts met beperkingen mogen worden gehouden. Onze hartelijke dank. Henriëtte (Jet) Letterman & Jan Dirk van Ginneke. Oktober 2019
Over het ontstaan én de kritiek op A.R.F.E.
In de 70er jaren organiseerde een aantal liefhebbers met mij de Pitbulldagen en maakten ook het clubblad. De behoefte aan een Nederlands stamboek werd door mij binnen de toenmalige club ingevuld (v.a. 1979).
Het waren drukke tijden; op shows in Amsterdam en in de Haarlemmermeer polder en later ook in de Oud-Beijerlandse manege. Er kwamen duizenden mensen en dito honden. Het was echt altijd gezellig, geen roddels of verwijten, een eerlijke competitie. De standhouders deden de beste zaken. Soms werd er aan ‘t eind van de dag wat geknokt tussen bazen die te diep in het glaasje hadden gekeken, helaas ook door de honden die ze daardoor los lieten, of juist andersom. Maar meestal verliep het vredig. Uit die oorspronkelijke Pitbullclub werd het Bulldogsyndikaat opgericht omdat er een behoefte ontstond aan een allround Bulldogclub door de importen van American Bulldogs en later door de Old English Bulldogs.
In 1985 werd A.R.F.E opgericht in samenwerking met A.R.F. Quinlan Texas. ARF was toen het toonaangevende registratiekantoor voor Am.Bulls in de USA. Daar registreerden “grootheden” zoals o.a. John.D.Johnson die wordt gezien als de “originator” van de Am.Bulls Bully type, als vanghond en waakhond.
De Standards van o.a. Scott en Painter registreerden bij de Game Am.Bulldog club, later American Bulldog Association genoemd. Toen de oprichter van ARF Tom.D.Stodghill met zijn vrouw tijdens een orkaan verdronk in een modderstroom werd ARF overgenomen door zijn schoonzoon Al Walker en zijn vrouw Jean Stodghill-Walker. Walker had hele andere ideeën over een registratiekantoor, einde van het idealisme, louter commercie, ik beëindigde de samenwerking.
Walker meende zelf met twee andere Nederlanders (Schrandt en Cohen, van voormalig Pedigree4all) in zee te moeten gaan, hij zag “big business” in Europese registraties en wilden mij, met hen, de naam Animal Research Foundation Europe ontzeggen, zij claimden die naam. Toen dat door gerechtelijke uitspraak aan mij, na lange juridische strijd, definitief werd toegewezen, registreerden ze verder onder de naam ARF-non domestic vanuit de USA en dat werd (2011) alweer opgeheven. Inmiddels (2016) zijn ook Jean Stodgehill en Al Walker overleden.
Toen de Regeling Agressieve Dieren in 1993 werd geactiveerd naar Brits model (Dangerous Dog Act) heeft het Bulldogsyndikaat haar hele bestand vernietigd om te voorkomen dat de overheid daar beslag op kon leggen en zo achter de verblijfplaats kon komen van vele “Pitbullachtigen”. A.R.F.E. bestond toen al (v.a. 1985) en voerde vanaf 1988 onderhandelingen met de overheid om de RAD te voorkomen, tevergeefs. Vanaf 1993 voert A.R.F.E. en ik in persoon een bodemprocedure tegen de overheid om de RAD alsnog te ontkrachten, waarbij een eigen hond werd aangegeven als proef. De uiteindelijke uitspraak van de Hoge Raad Der Nederlanden was op basis van het gelijkheidsbeginsel; helaas dat geldt alleen voor mensen, honden mag je discrimineren, dat heeft te maken met onze grondwet, zodra je dieren rechten geeft, mag je ze ook niet meer slachten. De Raad had begrip, maar kon het gelijk niet toekennen. A.R.F.E hield echter 15 jaar vol, kon toch
door veel processen honderden honden redden en heeft met een aantal andere dier beschermende organisaties uiteindelijk door de politiek gelijk gekregen. De Regeling werd eind 2008, na 15 jaar opgeheven. Alle honden werden nu gelijk behandeld, was de wens. Anno 2017 word er een nieuwe Regeling bedacht, die met ingang van 2018 ingaat, men noemt een groep van 21 hondentypes Hoog Risico honden die een speciale behandeling in de Regeling krijgen, waarbij deze keer de baas niet wordt ontzien. (zie elders HR honden regeling 2018).
Ik ben een voorstander van de Oosterse benadering van zaken, samen werken, of in één woord samenwerken, dat zorgt voor kracht. Daarom van ARFE geen verwijt, slechts het weergeven van feiten. Fouten maken doen we allen als we werken, wie niet werkt, ruste in vrede. Doe niet alsof je de beste bent, laat dat oordeel aan anderen over. Ooit sprak Monique van Dollar PB kennels zich publiekelijk uit, dat ik op m’n honden ging lijken. Je bent “de game-ste man van Nederland” zo sprak ze, in het bestrijden van onrecht, een ongekend compliment.
Met een toast op vredige toekomst, al 66 jaar wellicht meer hond dan mens,
foto van Jan Dirk van Ginneke in 2017
Er is een groep mensen die erkennen dat ze een ander diersoort zijn. Het zijn de dieren die dat niet beseffen, die daaronder lijden!
Het waarom van *A.R.F.E’s nieuwe logo anno 2017
Het is de beeltenis van Bhairava; een Hindoe godheid met zijn hond-metgezel en “rijdier” zijnde een Indian Mastiff. Dat is de oudst bekende Molosser die o.a. werd ingezet tegen roofdieren, als bewaker van kuddes en in “Spartaanse gokspelen”. Hij wordt tegenwoordig ook Bully Kutta genoemd. Onder de Britse invloed onderging de hond aldaar allerlei veranderingen, maar ook de oorspronkelijke vorm is behouden.
Bhairava zelf is een verschijningsvorm van Shiva; godheid van vernietiging in de kringloop. Bhairava geldt als beschermer tegen vijanden. Zijn naambetekent in het Sanskriet verschrikkelijk of beangstigend.
De keuze die ik maakte voor dat nieuwe logo is in protest op de niet aflatende wereldwijde lastercampagne tegen de, nu zo genoemde, HR honden; “de zwarte schapen” die kennelijk van alle honden die bijten de schuld krijgen. Dat maakt de keus voor een zwart weerbaar symbool tegen onrecht duidelijker, met liefde voor de hond op roze achtergrond. Bij een Indiase winkel in Rotterdam stond al jarenlang dat beeld van zwart marmer in de etalage, nu gelukkig op een mooie plaats in het A.R.F.E kantoor.
Samen sterk tegen dat onrecht met tal van andere organisaties, nu als voorlichter naar de politiek en de Raad van Dierenaangelegenheden.
Later wellicht, als de HR regeling wordt aangenomen, in proces tegen de Overheid. Dat is niet alleen een voornemen, dat ga ik doen als het nodig is. Daarvoor heb ik dan wel financiële steun nodig omdat ’s lands beste advocaat niet pro-deo werkt in een aan te spannen strafzaak.
Het is mijn wens dat het onnodig blijkt, dat de politiek wijs is in het besluit. Aan eerlijke aanhoudende voorlichting onzerzijds ontbrak het hen niet. Ze werden echter ook “gebombardeerd” met valse voorlichting door organisaties, o.a. die veel geld verdienen in de gevestigde kynologie.
In vertrouwen, Jan Dirk van Ginneke – Stichting A.R.F.E.